Zadaniem narządu oddechowego jest wymiana składników gazowych organizmu i jego otoczenia, dostarczenie tlenu niezbędnego do oksydacyjnego metabolizmu wchłanianych w jelicie stałych składników pokarmowych i usuwanie ostatecznego produktu gazowego — dwutlenku węgla oraz w pewnej ilości — pary wodnej. W mechanizmie oddychania odróżnia się oddychanie zewnętrzne, warunkujące wymianę gazu między pęcherzykami płuc a krwią, i oddychanie wewnętrzne (tkankowe), czyli wymianę gazu między krwią a tkankami. Czynnością oddechową kieruje ośrodek oddechowy na dnie komory czwartej, związany z wyżej położonymi ośrodkami pnia mózgu. Zakłócenie wymiany gazowej może wystąpić wskutek depresji ośrodka oddechowego (zatrucia, ciężkie urazy), stanów spastycznych i zapalnych dróg oddechowych i płuc (dychawica, zapalenie oskrzeli i płuc, itp.) oraz wskutek utraty powinowactwa hemoglobiny do tlenu (zatrucie GO — tworzenie CO—Hb). Na poziomie tkankowym może dojść do upośledzenia czynności lub wyłączenia enzymów oddechowych w komórkach (cyjanowodór i jego sole). Leki te określane zwykłe jako leki cucące (analeptica) działają pobudzająco na ośrodek oddechowy i naczynioruchowy. Dzielą się na leki o działaniu pośrednim i bezpośrednim. Leki tej grupy powodują odruchowe pobudzenie ośrodków wegetatywnych pnia mózgu poprzez podrażnienie chemoreceptorów kłębka szyjnego i łuku tętnicy głównej, względnie zakończeń czuciowych nerwów mózgowych.
Farmakologia ukladu oddechowego
Sign in
Witamy! Zaloguj się na swoje konto
Forgot your password? Get help
Password recovery
Odzyskaj swoje hasło
Hasło zostanie wysłane e-mailem.