Działanie obwodowe opiatów wyraża się przede wszystkim zwiększeniem napięcia mięśni gładkich, z wyjątkiem mięśni gładkich naczyń krwionośnych i macicy. Zwiększenie napięcia mięśni gładkich powodują wszystkie opiaty, ale nie w równomiernym stopniu. Związki obdarzone właściwościami cholinolityczrtyrni (atropinowymi), jak np. petydyna, wywierają na ogół słabszy wpływ na napięcie mięśni gładkich, w związku z czym nie powodują tak silnego wzrostu ciśnienia w drogach żółciowych ani tak wyraźnego działania zapierającego, jak morfina. Wywoływany przez morfinę skurcz odźwiernika przedłuża przebywanie treści pokarmowej w żołądku. W ostrych zatruciach opłatami drogą doustną wskazane jest płukanie żołądka nawet po upływie dłuższego czasu. Wzrost napięcia mięśni okrężnych jelit prowadzi do zahamowania czynności propulsyjnej i występowania zaparć spastycznyca. Morfina i inne opiaty, kurcząc zwieracz Oddiego, powodują znaczny wzrost ciśnienia w drogach żółciowych, atropina tylko częściowo znosi to działanie. W kolkach wątrobowych zastosowanie samej morfiny jest przeciwwskazane, w razie konieczności lek. musi być kojarzony z silnymi spazmolitykami. Niektóre opiaty, np. petydyna, pentazocyna, wpływają słabiej niż morfina na ciśnienie w drogach żółciowych, toteż są one preferowane w kolkach. Morfina silnie kurczy zwieracz pęcherza, jak również moczowody, co przyczynia się do utrudnienia oddawania moczu. Ograniczenia w stosowaniu opiatów w kolkach nerkowych są identyczne jak opisane dla kolek wątrobowych.
