Inżynieria genetyczna

Wykorzystywanie osiągnięć inżynierii genetycznej w rolnictwie wzbudza wiele dyskusji, mimo że dziedzina ta nie stała się jeszcze praktyką dnia codziennego. Inżynieria genetyczna jest techniką łączenia materiału genetycznego różnych organizmów poza ich obrębem, a następnie przenoszenia zmienionego łańcucha DNA do komórek innych organizmów. Wprowadzenie nowego DNA odbywa się najczęściej poprzez infekowanie komórek wirusami lub plazmidami, pełniącymi rolę przenośników. Włączony materiał genetyczny jest dziedziczony przez następne pokolenia; oznacza to tworzenie nowych form życia, nie powstających samoistnie w przyrodzie. Dopuszczony do reprodukcji indukowany genotyp nie może być wycofany: zmieniony materiał genetyczny dziedziczy się już poza kontrolą. Indukowane zmiany dotyczą oczywiście genów warunkujących cechy korzystne z punktu widzenia człowieka, a obiektem inżynierii genetycznej są zarówno mikroorganizmy, jak rośliny lub zwierzęta. Zmienione sztucznie organizmy stanowią pożądane przez człowieka linie hodowlane, które wypierają mniej wyspecjalizowane, czyli szeroko przystosowane odmiany roślin i rasy zwierząt. Zmiany genetyczne obejmują grupę organizmów, których wzajemne oddziaływanie ze środowiskiem oraz dalsze następstwa ekologiczne są trudne do przewidzenia.