Wyniki prowadzonych od szeregu lat doświadczeń pozwalają już na sformułowanie wniosków i zaleceń dotyczących konstrukcji płodozmianów o dużym nasyceniu zbożami. Udział zbóż wynoszący 60% nie grozi jeszcze wyraźniejszym spadkiem plonów, stanowi jednak próg biologiczny nasycenia zmianowań roślinami zbożowymi. Odpowiada on 5-polówce składającej się z członów dwu- i trój- polowego, w której tylko raz w rotacji przychodzi zboże po zbożu. Przekroczenie tego progu wymaga stosowania różnych środków zapobiegających jego ujemnym skutkom. Wzmaga je lub niweluje dobór i następstwo poszczególnych zbóż w zmianowaniu. Uprawa po sobie tych samych gatunków sprzyja głównym przyczynom zmęczenia gleby ? chorobom podstawy źdźbła, szkodnikom i zachwaszczeniu. Najwrażliwsza jest tu pszenica, a następnie jęczmień. Stwierdzono, że jednoroczna przerwa w uprawie tych gatunków jeszcze nie likwiduje ujemnych następstw. Wyznaczane przez różnych autorów granice nasycenia tymi gatunkami płodozmianów wahają się od 25 do 33% dla pszenicy i 33 do 50% dla obu łącznie. Najmniej wrażliwy na choroby podsuszkowe owies jest nawet traktowany jako ?przerywacz” następstwa kłosowych w zmianowaniu i stosunkowo niezły przedplon pszenicy ozimej.