Pastorałka pierwotnie zwana była pieśnią noworoczną. Obecnie nosi znamiona pieśni bożonarodzeniowej, gdyż nawiązuje do świąt Bożego Narodzenia. Pastorałki najczęściej są utrzymywane w charakterze czysto religijnym. Na początku wywodziły się z tradycji ludowej. Śpiewane były przez muzykantów, którzy nie mieli wykształcenia muzycznego, grali jedynie ze słuchu, z pamięci. W późniejszym okresie do komponowania pastorałek przystąpiło wielu wybitnych kompozytorów.
Pastorałka jest odmianą kolędy i prawi o wątkach, które zostały zaczerpnięte z życia codziennego. Obecnie kolędy wykonuje się do mszy św. o północy w wigilię świąt Bożego Narodzenia, czyli z 24 na 25 grudnia. Polska tradycja przewiduje śpiewanie kolęd aż do święta Ofiarowania Pańskiego, czyli 2 lutego. Pastorałki często śpiewane są w okresie Świąt Bożego Narodzenia, Nowego Roku, itd. Jedną z popularnych tego typu piosenek o tematyce religijnej jest utwór „Jest taki dzień”, czy też niemiecki „O Tennenbaum”, czy angielskie „Jingle bells” i „White christmas”. Tradycja chrześcijańska za autora pierwszej kolędy uważa św. Franciszka z Asyżu. Zaśpiewał ją w zorganizowanej przez niego szopce. Polska najstarsza kolęda pochodzi z 1424 roku i nosi nazwę „Zdrów bądź Królu Anielski”.
Jedną z najpopularniejszych kolęd na całym świecie jest „Cicha noc”. Przetłumaczono ją na ponad 300 różnych języków i dialektów. Powstała w roku 1818 w Alpach w małym miasteczku Oberndorf bei Salzburg. Jej autorem był wikary z miejscowego kościółka ksiądz Józef Mohr oraz jego organista Franz Xaver Gruber.’
