Neil Gaiman jest oryginalnym pisarzem. Wykorzystuje bogata wyobraźnie, by łączyć potem różnorodne elementy w makabryczne, kolorowe mozaiki swoich baśni dla dorosłych i dla dzieci. Wkrótce do kin zawita chyba najbardziej znana: Koralina.
Koralina to historia dziewczynki, ktora zgodnie z tradycja literatury dzieciecej rozpoczyna sie od przeprowadzki w nowe miejsce. Dla dziewczynki jednak duzo wiekszym problemem niz aklimatyzacja w nowym miejscu jest brak zainteresowania ze strony rodzicow.
I tutaj nowy dom niespodziewanie przyjdzie jej z pomoca.
Dawniej basnie mialy pomagac dzieciom w przepracowywaniu traumatycznych zdarzen, jakie spotkaly je, albo mialy spotkac. Wraz z powstaniem kultury masowej basnie i bajki nabraly znacznie bardziej rozrywkowego, niepowaznego charakteru. Oczywiscie nie dzieje sie to bez straty dla wspolczesnej kultury. dlatego tak wazne jest, zeby czasami przypominiec sobie basnie w ich oryginalnej aranzacji i przeznaczeniu.
„Koralina” nazywana jest czasem horrorem dla dzieci. Z cala pewnoscia dzieje sie tak dlatego, ze idealnie wpisuje sie w schematy fabularne horrory, a rekwizyty sluzace do wywolania grozy sa jak najbardziej typowe dla tej estetyki.
Warto jednak pamietac, ze „Koralina” to nie tylko straszydla, ale przede wszystkim opowiesc o odwadze. I to o odwadze w tym ujeciu, o ktorym zazwyczaj zapomina sie w naszej zachwyconej herosami i efekciarstwem cywilizacji.
